This entry is part 91 of 115 in the series Alexandria

 

Aλεξάνδρεια 1963, οι αναμνήσεις του πατέρα του Stef από τη ζωή του, στη νέα σειρά που θα εμφανίζεται κάθε Τετάρτη στο SoComic. Δείτε την ιστορία από την αρχή κάνοντας κλικ ΕΔΩ

Ο διαγωνισμός μας ολοκληρώθηκε! Νικήτρια η ΑΝΝΑ ΠΑΠΑ

Series Navigation<< Αλεξάνδρεια #90Αλεξάνδρεια #92 >>
  1. Ο/Η Marialena λέει:

    Το πόσο κρυόκ–οι είναι οι μεγάλοι ορισμένες φορές. Μου ετοιμάζανε οι φίλες μου πάρτι έκπληξη (άσχετα αν το γνώριζα) και όταν έφτασα σπίτι οι γονείς μου είχαν βάλει όλη τη παρέα μου τακτοποιημένα τον έναν δίπλα στον άλλον. Έμαθα μετά πως τους είχαν πει να μη φωνάξουν καν έκπληξη γιατί θα ενοχλούνταν η γειτονιά. Jesus christ.

  2. Ο/Η Χρυσούλα Βασιλείου λέει:

    Το πόσα ορεκτικά μπορεί να δημιουργήσει κανείς αν έχει φαντασία. Νόστιμα και οικονομικά. Τελικά οι γονείς έχουν πολλές αποστολές!

  3. Ο/Η Αθανασια Σ. λέει:

    Το ποσο χαρουμενοι ημασταν ακομα με λιγα πραγματα!!

  4. Ο/Η Αλέξανδρος Ηλίας λέει:

    Που είχε έρθει και η μητέρα μου μαζί και με κουτσομπόλευε σε όλους. -_-

  5. Ο/Η βίκυ λέει:

    Τα φωτορυθμικά που πολύχρωμα αναβοσβήνανε στο ρυθμό της μουσικής και νιώθαμε λές και είμασταν στην καλύτερη ντίσκο της εποχής…ενώ χορεύαμε στο σαλόνι ενός σπιτιού!!! Φοβερή πρωτοτυπία τότε!

  6. Ο/Η Ρενα λέει:

    το πρωτο μου φιλι…

  7. Ο/Η Γρηγορης λέει:

    Τα φωτορυθμικά που αναβοσβήνανε στο ρυθμό της μουσικής

  8. Ο/Η Δημοσθενης λέει:

    Η λαχταρα μου να πιω αναψυκτικα γιατι στο σπιτι δεν με αφηναν να πιω

  9. Ο/Η ΚΟΥΛΑ λέει:

    τα ορεκτικα που ηταν πολλα

  10. Ο/Η ΚΙΚΗ λέει:

    ο κλουουν που ειχα φερει και μας εκανε πολλα παιχνιδια

  11. Ο/Η Ζωή Χασιώτη λέει:

    Το πόσο ανεξάντλητη ενέργεια έχουν τα πιτσιρίκια! Ούτε εμείς στα νιάτα μας και στα after party έτσι 🙂

  12. Ο/Η pt λέει:

    Πόσο μεγάλη υπόθεση ήταν να χορέψεις μπλουζ (έτσι τα έλεγαν τότε) με το/τη συμμαθητή/συμμαθήτρια που σου άρεσε.

  13. Ο/Η ΡΩΞΑΝΗ ΣΑΜΑΡΑ λέει:

    ΤΟ ΝΤΥΣΙΜΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

  14. Ο/Η ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΣΑΜΑΡΑ λέει:

    ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ΕΙΧΕ

  15. Ο/Η ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ λέει:

    ΤΙ ΝΟΣΤΙΜΗ ΤΟΥΡΤΑ ΕΙΧΕ

  16. Ο/Η ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΕΡΓΗΣ λέει:

    ΠΟΣΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ

  17. Ο/Η ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΜΑΡΑΣ λέει:

    ΠΟΣΟ ΗΣΥΧΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

  18. Ο/Η ΑΝΝΑ ΣΑΜΑΡΑ λέει:

    ΠΟΣΟ ΦΙΛΟΞΕΝΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

  19. Ο/Η ΑΝΝΑ ΠΑΠΑ λέει:

    Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ

  20. Ο/Η ΝΙΚΟΣ ΣΕΡΓΗΣ λέει:

    ΟΙ ΩΡΑΙΕΣ ΠΙΤΕΣ!!!

  21. Ο/Η ΡΩΞΑΝΗ ΣΕΡΓΗ λέει:

    TΑ ΛΑΜΠΕΡΑ ΦΩΤΑ

  22. Ο/Η ΡΙΝΑ ΣΑΜΑΡΑ λέει:

    ΤΟ ΠΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΔΩΡΑ ΜΑΖΕΨΕ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΡΤΥ

  23. Ο/Η ΝΑΝΑ ΣΑΜΑΡΑ λέει:

    OI ΚΛΟΟΥΝ

  24. Ο/Η ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ λέει:

    ΟΙ ΣΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

  25. Ο/Η ΡΟΥΛΑ ΣΑΜΑΡΑ λέει:

    ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

  26. Ο/Η ΛΕΤΑ ΣΕΡΓΗ λέει:

    Η ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΘΕΜΑΤΩΝ

  27. Ο/Η ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΡΛΙΒΑΣ λέει:

    ΤΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ

  28. Ο/Η ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ λέει:

    Οι νεοι φιλοι που εκανα καθε φορα

  29. Ο/Η Eirini s λέει:

    τα μπλουζ που χορευαμε…

  30. Ο/Η ΒΑΙΟΣ ΤΣΑΚΑΝΙΚΑΣ λέει:

    ΕΙΧΑΝ ΦΕΡΕΙ ΚΛΟΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΞΑΝΑΔΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ

  31. Ο/Η ΜΑΡΙΝΑ ΛΑΚΙΩΤΗ λέει:

    το ποσο αρεσαν στα παιδια η κοπελα που ηρθε για τα διασκεδασει

  32. Ο/Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΠΑΠΑΔΙΑ λέει:

    ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΙΚΡΗ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΚΛΟΟΥΝ

  33. Ο/Η ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΚΑΝΙΚΑΣ λέει:

    ήμουν μικρός και είχαν σε γενέθλια τους σωλήνες που πέταγαν από μέσα πολύχρωμες κορδέλες, δεν είχα ξαναδεί, ξετρελάθηκα

  34. Ο/Η Ανδρέας λέει:

    Τα παπάκια στη σειρά, που χορεύουνε τρελά, μες της λίμνης τα νερά, πα πα πα πα, τις ουρίτσες τους κουνούν, τα κεφάλια τους βουτούν, σκουληκάκια για να βρουν, πα πα πα πα, σαν παπάκια τα παιδιά, πώς χορεύουνε κι αυτά, όμορφα και ζωηρά, πα πα πα πα, τους αγκώνες τους κουνούν, και τη μέση τους λυγούν, παλαμάκια πώς χτυπούν, πα πα πα πα, Μέσα στο χορό κανείς, όλα τα ξεχνά, κάθε έγνοια φεύγει, κι η ευτυχία, χαμογελά, Πάει κι η γραμματική, φεύγει κι η αριθμητική, με αυτή τη μουσική, πα πα πα πα, κι η δασκάλα μας παιδιά, που φωνάζει δυνατά, και μαλώνει τα παπιά, πα πα πα πα, ήρθε η ώρα του χορού, και του γέλιου του τρελού, του μεγάλου του κεφιού, πα πα πα πα, ας χορέψουμε τρελά, και μαζί με τα παπιά, που, φωνάζουν δυνατά, πα πα πα πα, Μέσα στο χορό κανείς, όλα τα ξεχνά, κάθε έγνοια φεύγει, κι η ευτυχία, χαμογελά

  35. Ο/Η Μαρία λέει:

    Οι τούρτες ήταν τότε άσχημες, αλλά νόστιμες.