Posts Tagged ‘στρατός’

This entry is part 56 of 167 in the series Προτελευταίοι

13062573_10153433295951384_1167174360_o

 

Oι Προτελευταίοι, κυκλοφορούν σε έκδοση από τη Jemma Press, με την υποστήριξη της ΙΟΝ Σοκοφρέτα και του www.socomic.gr. Mπορείτε να το παραγγείλετε από εδώ   (Jemma Press, Πειραιάς Αλκιβιάδου 138-140, tel:210.42.27.664).

Οι Προτελευταίοι κάθε Τρίτη βρίσκονται πίσω από το μικρόφωνο και μπορείτε να ακούτε ΕΔΩ  τις ραδιοφωνικές τους εκπομπές. Ενώ κάθε Τετάρτη μπορείτε να βλέπετε τα νέα επεισόδιά τους στο SoComic και μετά να διαβάζετε ΕΔΩ

This entry is part 37 of 62 in the series Πλασματικά Νούμερα το Δύο

12596942_10153235260626384_223725976_o

 

 

 

τα θρυλικά Πλασματικά Νούμερα το Δύο, κάθε Τρίτη στο SoComic!

This entry is part 39 of 282 in the series Phat Comicz

week20_2

 

 

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη το Phat Comicz στο SoComic. Από τον Βαγγέλη Χατζηδάκη

This entry is part 31 of 167 in the series Προτελευταίοι

προτελευταίοι

 

Οι Προτελευταίοι επέστρεψαν τελευταίοι στο SoComic! Kάθε Τετάρτη θα είναι μαζί μας κάθε Τρίτη μπορείτε να ακούτε ΕΔΩ  τις ραδιοφωνικές τους εκπομπές και μετά να διαβάζετε ΕΔΩ τις ιστορίες τους.

This entry is part 10 of 63 in the series Memory Lane

memory lane

ENGLISH VERSION

MEMORY LANE

 

 

“Άμα αρχίσω να λέω ιστορίες για τον στρατό δεν έχω σταματημό, όπως και η πλειοψηφία των ανδρών νομίζω. Και δεν ήμουν ποτέ fan των χακί και της θητείας γενικότερα. Μην τύχει και είσαι κοπέλα λοιπόν και βρεθείς σε παρέα που ξαφνικά ένα από τα αγόρια θυμήθηκε ιστορία από τον στρατό, σχετική με ό,τι συζητούσατε εκείνη τη στιγμή. Το Κουτί της Πανδώρας μόλις άνοιξε, και ελπίζω να έχεις αρκετά παιχνίδια στο κινητό για να περάσει ευχάριστα η ώρα σου… Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Ίσως είναι η απόλαυση να μοιράζεσαι ιστορίες με άτομα που έχουν ζήσει αντίστοιχα γεγονότα; Ίσως η περηφάνια ότι ναι, την ξεπέρασα και αυτή τη σαχλαμάρα; Ή απλά είμαστε μαζόχες; Δεν ξέρω. Εμένα πάντως αυτό που μου έμεινε πραγματικά από τον στρατό δεν είναι η εκπαίδευση, δεν είναι ότι “ανδρώθηκα” (έλεος με τις βλακείες…), αλλά οι φίλοι που έκανα, τα πραγματικά “μαχίμια” που στάθηκε ο ένας στον άλλο μέσα σε όλη αυτή τη τρέλα.”

O ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ MEMORY LANE ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ! ΝΙΚΗΤΗΣ Ο/Η makri dimi

This entry is part 39 of 41 in the series Χαρακώματα

65

 

Τα Χαρακώματα των Πέτρο Χριστούλια και Τάσο Ζαφειριάδη φτάσανε στο τέλος. Αυτή τη φορά ο Ζαν Πιερ, ο Γκιγιώμ, ο Ζοφρουά, ο Πουαλύ, ο Τιζιμπού, ο Φρίτς αλλά και οι Πέτρος και Τάσος (τελευταίο καρέ) μας αποχαιρετούν βάζοντας σε τάξη το χαράκωμα…

 

ΧΑΡΑΚΩΜΑΤΑ EXTRAS: Αν και οι πηγές της εποχής είναι συγκεχυμένες, κάποιος υπολοχαγός Tomas καταγράφεται ως ο  τελευταίος νεκρός της Γερμανίας κατά τον Α’ Π.Π. Σκοτώθηκε μετά την 11η ώρα από μια αμερικανική μονάδα, η οποία δεν είχε λάβει εγκαίρως γνώση της κατάπαυσης του πυρός. Η τελευταία γερμανική απώλεια πριν από την 11η ώρα δεν είναι γνωστή.

Οι τελευταίοι θάνατοι της Βρετανίας, του Καναδά, της Γαλλίας και της Αμερικής ήταν οι εξής: Ο Βρετανός στρατιώτης George Edwin Ellison πέθανε γύρω στις 9:30 π.μ., σε υπηρεσία ανιχνευτή γύρω από το Mons. Ο Γάλλος στρατιώτης Augustin Trébuchon που σκοτώθηκε στις 10.45 π.μ., ενώ διέδιδε ως αγγελιοφόρος την είδηση ότι θα μοιραστεί ζεστή σούπα μετά την 11η ώρα. Ο Καναδός στρατιώτης George Lawrence Price πέθανε δύο λεπτά πριν από την 11η ώρα, ακριβώς βόρεια του Μονς. Το τελευταίο άτομο που πιστεύεται ότι σκοτώθηκε στο Μεγάλο Πόλεμο ήταν ο Αμερικανός στρατιώτης Henry Gunther, 60 δευτερόλεπτα πριν από την 11η ώρα. Πυροβολήθηκε από έκπληκτους Γερμανούς στρατιώτες, στους οποίους έκανε επίθεση, οι οποίοι φώναζαν και έκαναν νόημα στον Gunther και τους άλλους να σταματήσουν, καθώς ήξεραν ότι είχε σχεδόν φτάσει η ώρα της ανακωχής.

Παρότι η Ανακωχή έληξε ουσιαστικά τις εχθροπραξίες, χρειάστηκαν μήνες διαπραγματεύσεων στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων για τη τελική σύναψη της Συνθήκης τωνΒερσαλλιών στις 28 Ιουνίου 1919. Αυτό σήμαινε ότι οι περισσότεροι στρατιώτες γύρισαν σπίτι τους τον επόμενο χρόνο…

This entry is part 38 of 41 in the series Χαρακώματα

64

κάθε Τετάρτη από τους Πέτρο Χριστούλια και Τάσο Ζαφειριάδη

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΑΡΓΚΟ ΣΤΡΑΤΟΥ OΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ. ΝΙΚΗΤΡΙΑ Η ΜΑΡΚΕΛΛΑ

 

Η Ανακωχή υπεγράφη λίγο μετά τις 05:00 π.μ. στις 11 Νοεμβρίου του 1918 για να τεθεί σε ισχύ έξι ώρες μετά, στις 11.00 π.μ., ώρα Παρισίων, ώστε να προλάβει η είδηση να μεταδοθεί σε όλα τα στρατεύματα. Για τον λόγο αυτό είναι γνωστή και ως «η ενδέκατη ώρα της ενδέκατης μέρας του ενδέκατου μήνα».

Παρότι τα νέα έφτασαν σύντομα στο μέτωπο, οι εχθροπραξίες συνέχισαν μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Για πολλούς αξιωματικούς, ήταν η τελευταία ευκαιρία να εξασφαλίσουν κάποια προαγωγή, ενώ άλλοι διαφωνούσαν με την Ανακωχή, όπως π.χ. ήταν και ο λοχαγός επικεφαλής πυροβολαρχίαςHarry S. Trumanμετέπειτα Πρόεδρος των Η.Π.Α. Άλλοι ήθελαν επίσης να εξασφαλίσουν ότι τα στρατεύματά τους θα ήταν σε ευνοϊκότερη θέση σε περίπτωση που ξανάρχιζαν οι εχθροπραξίες. Αναφέρεται ακόμα ότι πολλές πυροβολαρχίες συνέχισαν να χτυπούν γερμανικούς στόχους για να ξοδέψουν τα πυρομαχικά τους, ώστε να μην τα κουβαλήσουν μετά.

Ως συνέπεια αυτής της παρανοϊκής συμπεριφοράς, την τελευταία μέρα του πολέμου υπήρξαν 10.944 απώλειες, εκ των οποίων 2.738 θάνατοι.

This entry is part 36 of 41 in the series Χαρακώματα
62
Κάθε Τετάρτη από τους Πέτρο Χριστούλια και Τάσο Ζαφειριάδη


ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ! ΝΙΚΗΤΡΙΑ Η ΚΙΚΗ

ΧΑΡΑΚΩΜΑΤΑ EXTRAS:Οι πιο “παλιοί” στα βρετανικά στρατεύματα χρησιμοποιούσαν την έκφραση “before your number was dry” για να τονίσουν την παλαιότητά τους στους νεοφερμένους, επειδή το μελάνι στα χαρτιά της κατάταξής τους “δεν είχε στεγνώσει ακόμα”…

Το κόλπο με το σύρμα το έκαναν πράγματι οι στρατιώτες του Α’ Π.Π. για να ξεγελάσουν τους επιβλέποντες ανώτερούς τους και εντάσσεται στην γενικότερη λογική του “Ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν“. Πρόκειται για την αυθόρμητη μη-επιθετική συνεργατική συμπεριφορά που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου χαρακωμάτων στο Δυτικό Μέτωπο. Οι στρατιώτες εσκεμμένα και σιωπηρά απείχαν από τη χρήση βίας με διάφορους τρόπους, όπως αστοχώντας σκόπιμα, πυροβολώντας πάντα την ίδια ώρα με σχεδόν “τελετουργικό” τρόπο ή σε στόχους μη στρατηγικής σημασίας για προειδοποίηση, αποφεύγοντας την εμπλοκή με τις αντίπαλες περιπόλους κ.α. Υπήρχαν ακόμα σε πολλά σημεία του μετώπου άτυπες ώρες εκεχειρίας για τις “εσωτερικές” υποθέσεις, όπως η επισκευή των χαρακωμάτων, η απομάκρυνση των νεκρών ή ακόμα και το συσσίτιο.
Ίσως το πιο “ηχηρό” παράδειγμα του “live and let live” είναι η εκεχειρία των Χριστουγέννων του 1914. Τέτοια συμπεριφορά όμως δεν ήταν γενικευμένη και εμφανίστηκε κυρίως σε επίπεδο μικρών μονάδων και στρατιωτών ή χαμηλόβαθμων αξιωματικών. Οι ανώτεροι αξιωματικοί και διοικητές προσπαθούσαν να καταπολεμήσουν τέτοια φαινόμενα διατάζοντας επιθέσεις μικρής κλίμακας, εναλλάσοντας τη θέση των στρατευμάτων ώστε να μην αποκτούν φιλικές σχέσεις με τους “απέναντι” ή θέτοντας αντικειμενικούς στόχους ώστε να εξασφαλίζεται το επιθετικό πνεύμα των μονάδων.