Mε αφορμή τη σημερινή επέτειο του Πολυτεχνείου, ο Stef ανατρέχει στις παλιότερες επετείους  και μας διηγείται τις αναμνήσεις του…

“Θυμάμαι αμυδρά τις πρώτες μου μνήμες από την επέτειο του Πολυτεχνείου. Είμαι πολύ μικρός και βλέπω για πρώτη φορά αυτό το τεράστιο κεφάλι να κείτεται εκεί στο προαύλιο. Στεφάνια, λουλούδια, κόσμος τριγύρω. Φαντάζομαι έναν τεράστιο καλόκαρδο γίγαντα να σταματάει με μια γροθιά τα απόκοσμα τέρατα, που προσπαθούν να χτυπήσουν τα παιδιά οδηγώντας “ντανκς”, κόσμος να επευφημεί και την “κυρία Χούντα” να λιποθυμά και να “πέφτει” από το κακό της. Χρόνια μετά συνειδητοποίησα πόσο πιο μεγάλος ήταν αυτός ο “γίγαντας”, και πως τελικά τα “τέρατα” ζουν και πληθαίνουν ανάμεσά μας…”